ماجرای زاذان عجمی و اذان

دعا به اسم اعظم و حفظ کل قران

ابو عمره که معروف به زاذان بوده عجمی و ایرانی بود . وی از یاران مخصوصامیر المومنین علی علیه السلام گردید .

سعد خفاف می گوید : شنیدم زاذان با این که عجمی است ، با صدای بیار خوب و غمگین قرآن می خواند به او گفتم : تو آیات قران را خیلی خوب می خوانی ، از چه کسی آموخته ای ؟

لبخندی زد  و گفت : روزی امام علی علیه السلام از کنار من عبور کرد و من شعر می خواندم و صوت عالی داشتم به گونه ای که آن حضرت از صدای من تعجب کرد و فرمود : ای زاذان چرا قران نمی خوانی ؟

عرض کردم قرائت قرآن را نمی دانم ، جز آن مقداری که در نماز ، بر من واجب است . آن حضرت به من نزدیک شد ، و در گوشم سخنی فرمود که نفهمیدم چه بود ، پس از فرمود : دهانت را باز کن ، دهانم را گشودم ، آب دهانش را به دهانم مالید ، سوگند به خدا ، قدمی از حضورش بر نداشتم که در همان دم ، دریافتم همه ی قرآن را به طور کامل حفظ هستم .

پس از این جریان، به هیچ کس، نیازی در یاد گرفتن قرآن، پیدا نکردم .

سعد می گوید : این قصه را برای امام باقر علیه السلام نقل کردم ، فرمود : زاذان راست می گوید : چرا که امیر المومنین علی علیه السلام برای زاذان، به اسم اعظم خدا، دعا کرد و چنین دعایی رد خور ندارد .


منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن